куруг будук сыйылганын дыңнадым. Чаш чүрээм шапкыланып корга берген. «Мени кезип аппаар дээн-дир. Чаштына бээр аргам база чок. Кара-Сагыштыг Кижи-Араатанның чемижи болурум ол-дур» ‒ дээн дүвүренчиг бодалдар Чараш-Шивиниң чүрээн шивегейлей-ле берген.
Кижи-Араатан Чараш-Шивиниң мурнунга келгеш, эгиш-тыныштыг аажок чөдүргүлээн. Рюкзагын дүжүргеш, хар кырынга салып кааш, оон бичежек балды уштуп эккелген. «Аныяк, чараш шиви-дир мен. Оода-ла амдыы чылды төндүр чурттап алыйн, өршээ!» ‒ деп, арыг сеткил-биле дилээш, Чараш-Шиви ишкирнигип ыглай берген.
Кижи ону дыңнаваан-даа, билбес-даа. Балдызын көдүрүп келгеш, та чүнү бодап келгени ол, Чараш-Шивини бир долгандыр кылаштааш, балдызының бизин хынап-хынап, ону рюкзагынче дедир суп алгаш, ийни куду далажы аажок бадыпкан
(Ш. Суваң)
2-ГИ БОЛУК
НОМ-БИЛЕ АЖЫЛ
МЕРГЕЖИЛГЕ 139
АР 79