І народ свята захоўвае ў сваім сэрцы памяць

І народ свята захоўвае ў сваім сэрцы памяць аб лепшым сваім сыне, які прайшоў разам з ім слаўны шлях барацьбы ў імя лепшых чалавечых ідэалаў.

Пачнём някратаны паданні
Сачыць пад бацькаўскай страхой…

Аб чым з сабой тады ўдваёчку
Снавалі думкі, сеўшы ў рад, -
Пытаць аб гэтым трэба ночку
І за акном вішнёвы сад.

Наталька ў вёсцы між сваімі
Найпрыгажэйшаю была…

Пасля к сабе яе стаў клікаць.
Яна ішла за ім, як цень…

У пушчу ўцёк, у ёй асеўся,
Змяніўся ўвесь, як ваўкалак,
У скуру воўчую адзеўся
І стаў на жыр выходзіць так.

Так страшны той разбойнік згінуў,
Што ўмеў любіць і забіваць…