Аказіяналізмы ў беларускай прозе і паэзіі (на матэрыяле публікацый у літаратурна-мастацкіх часопісах Полымя і Маладосць)

ЗМЕСТ
УВОДЗІНЫ
ГЛАВА 1 АКАЗІЯНАЛІЗМЫ І МОВА СУЧАСНЫХ МАСТАЦКІХ ТВОРАЎ
1.1 Агульная характарыстыка аказіяналізмаў
1.2 Спосабы стварэння індывідуальна-аўтарскіх наватвораў
ГЛАВА 2 АСАБЛІВАСЦІ ВЫКАРЫСТАННЯ АКАЗІЯНАЛІЗМАЎ У ПАЭТЫЧНЫХ І ПРАЗАІЧНЫХ ТВОРАХ (НА МАТЭРЫЯЛЕ ЧАСОПІСАЎ «ПОЛЫМЯ» І «МАЛАДОСЦЬ»)
2.1 Аказіяналізмы ў прозе як сродак стварэння індывідуальна-аўтарскага стылю
2.2 Аказіяналізмы ў паэзіі як сродак стварэння вобразнасці
ЗАКЛЮЧЭННЕ
СПІС ВЫКАРЫСТАНАЙ ЛІТАРАТУРЫ
ДАДАТАК А
ДАДАТАК Б
ДАДАТАК В
ДАДТАК Г

УВОДЗІНЫ
Сучасная лексіка актыўна ўзбагачаецца новымі словамі. Адной з такіх крыніц яе папаўнення з’яўляюцца аказіяналізмы. Аказіяналізмы – гэта асобная група неалагізмаў, якія пісьменнікі ствараюць для таго, каб надаць маўленню большую выразнасць і вобразнасць. Прынцыпы стварэння і ўжывання аказіяналізмаў заснаваны на веданні асаблівасцей словаўтварэння, а таксама ўнутраных законаў развіцця мовы.
Актуальнасць тэмы абумоўлена неабходнасцю даследавання, аналізу і ацэнкі аказіяналізмаў у сучаснай беларускай прозе і паэзіі.

Мэта курсавой працы – выявіць і прааналізаваць аказіяналізмы ў сучаснай беларускай прозе і паэзіі, даць ацэнку арганічнасці іх стылістычнага выкарыстання ў мастацкіх творах.
Для рэалізацыі мэты вырашаюцца наступныя задачы:
даць агульную характарыстыку аказіяналізмаў;
вылучыць асаблівасці стварэння аказіянальнай лексікі;
выявіць аказіяналізмы ў матэрыялах літаратурна-мастацкіх часопісаў;
апісаць і прааналізаваць абраныя прыклады;
разгледзець асаблівасці выкарыстання аказіяналізмаў як сродка стварэння індывідуальна-аўтарскага стылю;
вызначыць ролю выкарыстання індывідуальна-аўтарскай лексікі ў паэтычных і празаічных творах;
даследаваць…….
класіфікаваць…

Аб’ектам даследавання з’яўляюцца аказіяналізмы ў сучаснай беларускай прозе і паэзіі.
Прадмет даследавання – празаічныя і вершаваныя творы, апублікаваныя ў часопісах «Полымя» і «Маладосць».
(за 2018 год) (за 2016-2018 гг)

Тэарэтычнай базай даследавання сталі працы такіх вучоных, як М. Р. Прыгодзіч «Аказіяналізмы як крыніца папаўнення лексічнага саставу сучаснай беларускай мовы», «Шчодрасць слова», «Аўтарскі неалагізм у мастацкім творы», «З гісторыі вывучэння аказіянальнай лексікі беларускай мовы», «Сэнс у іх хаваецца яшчэ большы, чым паэзія…: аўтарскія неалагізмы як факт мовы»;

Тэарэтычнай базай даследавання курсавой працы паслужылі працы М. Я. Цiкоцкага, В. І. Іўчанкава, М.Н. Валодзінай, Г. Я. Салганiка, Н. Е. Пятровай і Л. В. Рацыбурскай, Т. А. Варанцовай, Ю.В. Шчарбінінай і іншых.
Указаць канкрэтныя працы!!!

Метады даследавання: у курсавой працы выкарыстаны апісальны і параўнальна-супастаўляльны метады.
Структура курсавой працы. Курсавая праца складаецца са зместу, уводзін, дзвюх глаў, заключэння, спіса выкарыстанай літаратуры, 5 дадаткаў. Аб’ём - 30 старонак.

ГЛАВА 1
АКАЗІЯНАЛІЗМЫ І МОВА СУЧАСНЫХ МАСТАЦКІХ ТВОРАЎ
1.1 Агульная характарыстыка аказіяналізмаў
Аказіяналізмы – словы, якія не адпавядаюць агульнапрынятаму ўжыванню, ствараюцца як выразны сродак у пэўным кантэксце і не замацоўваюцца ў якасці моўнай нормы. Яны ствараюцца пісьменнікамі ці паэтамі, таму іх таксама называюць аўтарскімі ці індывідуальна-стылістычнымі неалагізмамі [1, с. 25].

3) аказіяналізмы, якія створаны на ўзор канкрэтнага агульнаўжывальнага слова: «чарнавік» – «белавік» (С. Грахоўскі); «электрыфікацыя» – «веснафікацыя» (Л. Дайнека); «дажджасховішча» – «збожжасховішча» (П. Панчанка);
4) аказіяналізмы, створаныя нетыпова [5, c. 19].
Да нетыповых спосабаў словаўтварэння І.П. Казейка адносіць:
а) фанетычны спосаб – такі спосаб словаўтварэння, калі асобныя часткі ў працэсе аб’яднання ў адно слова змяняюцца на фанетычным узроўні: «лінгсвіст» – лінгвіст + свіст (І. Шамякін); «магстацтва » – маг + мастацтва (А. Разанаў);
б) кантанамінацыя – спосаб стварэння аказіянальнага слова шляхам злучэння двух агульнаўжывальных слоў, звычайна злучаюцца пачатак аднаго слова і канец другога: «цвіквізар» – цвік + тэлевізар; «дзівактус» – дзівак + кактус (П. Марціновіч); «крывулачка» – крывая + вулачка; «сабаказнаўства» – мовазнаўства (Р. Барадулін);

«Паўзлі па сценах расколіны, цёк рукамыйнік, глядзела адкрытым ротам сальніца-свіння» (Кацярына Мядзведзева, "Маладосць" №4, 2014). Наватвор “сальніца-свіння” створаны складана-суфіксальным спосабам (“сала + суфікс “-ніц-” + “свіння”) і мае значэнне “свіння, якую вырошчваюць на сала”.

ЗАКЛЮЧЭННЕ
У курсавой працы былі разгледжаны і прааналізаваны аказіяналізмы ў сучаснай беларускай прозе і паэзіі на прыкладзе матэрыялаў, апублікаваных у часопісах «Полымя» і «Маладосць», таксама былі вылучаны асаблівасці стварэння аказіянальнай лексікі, разгледжаны асаблівасці выкарыстання аказіяналізмаў як сродка стварэння індывідуальна-аўтарскага стылю, наватвораў у літаратурных творах. была вызначана роля выкарыстання
На падставе аналізу індывідуальна-аўтарскіх наватвораў у часопісах «Полымя» і «Маладосць» можна зрабіць наступныя высновы:
…….
………
……….

CПІС ВЫКАРЫСТАНАЙ ЛІТАРАТУРЫ
Басава, Г. І. Лістабой, ліставей, ліставір... Аказіянальныя назоўнікі, створаныя паводле канкрэтнага ўзору / Г. І. Басава // Роднае слова. – 1995. – № 10. – С. 65–68.
Басава, Г. І. «Наталяю смагу словам сакавітым…»: аказіянальнае слова і яго значэнне / Г. І. Басава // Роднае слова. – 1995. – № 12. – С. 59 – 61.
Баханькоў, А. Я. Развіццё лексікі беларускай літаратурнай мовы ў савецкі перыяд: сацыялінгвістычны нарыс / А. Я. Баханькоў. – Мінск: Навука і тэхніка, 1982. – 231 с.
Суднев, И. Медиаресурсы / І. Суднев [Электронный ресурс]. - Режим доступа: http://www.belgazeta.by/ru/968/topic_week/30126/. - Дата доступа: 21.09.2018.

ДАДАТАК А

ДАДАТАК Б

ДАДАТАК В