Слайд 6Тыва улустуӊ аас чогаалындан хайгаарап кѳѳрге, тывызык кандыг-бир дүрзүхевирни бак сѳглээр, одаар,
мактаар, ооң кол демдектерин чеченчидип кѳргүскенинден тывылган болур. Ону тыва улустуӊ
«Арганыӊ ак коданы»деп тоолундан кѳрүп болур: Адыгныӊ бичии оолдарындан кодан иезин айтыргаш, ону мынчаар сөглеп турар: «Ол-даа кулугурну! Башкы буду майыжаӊнаан, сонгу буду шоюжаӊнаан, арга-даш кезип чорааш, кызыл-кымыскаяк, кызыл курттан ѳске тып чиир чүвези бар эвес. Адыгга көшкүрүүрде, хѳвеӊ дег ак дүктүг мен, хойнуӊ эъди дег хонук чедер эъттиг-даа мен, аңаа көшкүрүүрде, аяк ишти ханныг-даа мен.., дүңдерлиңнээн дүрзүнчүг, андарлыӊннаан арынныг кулугур»…Адыг келгеш, ону дыӊнааш, аажок хорадап, база-ла: «…Херги шыдаар кештиг эвес, деспи долар эъттиг эвес, аяк чедер ханныг эвес, агара када берген, арганыӊ ак коданы, чер сен кулугурну мен адыр»– деп кыжаныр.