Ikonostas i jego historia

Ikonostas – ozdobna, pokryta ikonami ściana we wnętrzu cerkwi, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (swiatłyszcze) a nawą (naos), przeznaczoną dla wiernych.
Składa się z ikon znajdujących się warstwowych, reprezentującymi historię zbawienia ludzkości przez Boga. Liczba warstw zależy od trzech do pięciu. Można je traktować, począwszy od najwyższego piętra, bo Pan powoli, jakby po stopniach, opuszczał na zbawienie ludzi.

centralnym punkcie tego rzędu umieszczone są Carskie Wrota - otwierane podczas nabożeństwa, przez które przechodzić może jedynie kapłan sprawujący Świętą Liturgię. Po prawej stronie Carskich wrót będzie zawsze znajduje się ikona Zbawiciela, po lewej – oblicze matki Bożej. Symbolizuje to, że Chrystus i Maryja spotykają każdego na drodze do królestwa Niebieskiego i towarzyszyć na drodze do życia wiecznego.

Drugi rząd pozwala nam poznać wydarzenia historii Ewangelicznej. Ikony je przedstawiające nazwane są "ikonami pokłonu" i ustawione są w kolejności ich świętowania w roku liturgicznym. Rząd ten składa się z sześciu małych ikon, które obrazują tajemnice z życia Chrystusa i Matki Boskiej, będące zarazem dwunastoma największymi świętami w kalendarzu liturgicznym (idąc od lewej)

Trzeci rząd nazywany często deisusnym symbolizuje modlitwę Cerkwi do Chrystusa. Modlitwę, która dzieje się teraz i która skończy się na Strasznym Sądzie. Kompozycja tego rzędu znana jest też pod nazwą trimorfion. W centrum rzędu znajduje się duża ikona, przedstawiająca Chrystusa na tronie (Pantokratora - Wszechwładcę). Ikona ta przedstawia Chrystusa jako groźnego sędzię całego wszechświata. Po obydwu stronach tej ikony znajdują się po trzy ikony ze stojącymi postaciami 12 apostołów.

Czwarty rząd ikonostasu wprowadza nas natomiast w czasy Kościoła Starotestamentowego. Wyobrażeni są tutaj prorocy, którzy zapowiadali to, co miało nadejść: Mesjasza i Dziewicę, z której narodzi się Chrystus. Rząd ten składa się z sześciu małych medalionów z głowami proroków ozdobionych ażurowymi obramieniami.
Góra ikonostasu uwieńczona jest wyobrażeniem Ukrzyżowania wraz z medalionem Boga Ojca.

katedra świętego Andrzeja - pomnik historii, architektury i malarstwa światowego znaczenia. Zbudowana w 1747-1762 roku w stylu Barokowym. Kościół został zbudowany na rozkaz cesarzowej Elżbiety.

Hagia Sophia Catedral — świątynia wzniesiona w pierwszej połowie XI wieku w centrum Kijowa, według zapisów historycznych, przez księcia Jarosława Mądrego

Kijowsko-Pieczerskia Lawra-jedna z pierwszych w czasie powstania klasztorów w starożytnym państwie rosyjskim. Jedna z najważniejszych prawosławnych świątyń. Pod świątyną znajdują się jaskinie. Większość klasztornych budynków i budowli mają formy architektoniczne ukraińskiego baroku połowy XVIII wieku.

Cerkwa Zwiastowania natychmiast przyciąga uwagę, bo jest duża i piękna. Zbudowano ją w 1901 roku w rusko-bizantyjskim stylu . Używali przy tym czerwono-biały cegłe.

Drewniana Cerkwa świętego Jura w Drohobyczu została zbudowana w 1656 r. i w pełni zachowała się do naszych dni.

Cerkwa Ducha Świętego, Lwowski obw.Kolejna drewniana Cerkwa, zbudowana w 1502 r, co czyni ją najstarszą z zachowanych współbraci obwodu Lwowskiego. I też, jaskinia na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kijowski kościół katolicki pod wezwaniem Świętego Mikołaja. Został on zbudowany na początku XX wieku na zlecenie kijowskiej wspólnoty katolickiej. Podczas budowy kościoła używali najnowszy na to czas, materiał budowlany – beton.

Kościół pod wezwaniem świętego Józefa — pomnik chrześcijańskiej architektury sakralnej XVIII wieku we wsi Podhorce w obwodzie Lwowskim. Stworzona w stylu barokowym jako organiczna część zespołu pałacowego. Do tej pory stoi. (Ma kształt rotundy, typ jak panteon w Rzymie)