Ja jestem Pan, Bóg wasz! (…) Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów

„Ja jestem Pan, Bóg wasz! (…)
Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów”.
(Kpł 19,25-26)

„Także przeciwko każdemu, kto się zwróci
do wywołujących duchy albo do wróżbitów, aby uprawiać z nimi nierząd, zwrócę oblicze
i wyłączę go spośród jego ludu. Uświęćcie się
więc i bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty.
Ja, Pan, Bóg wasz! Będziecie strzec ustaw moich
i wykonywać je. Ja jestem Pan, który was uświęca!”
(Kpł 20,6-8)

„Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność
jak złość bałwochwalstwa”.
(1 Sm 15,23)

„Wy natomiast nie słuchajcie waszych proroków, waszych wróżbitów, waszych nawiedzanych snami, waszych objaśniaczy znaków ani waszych czarowników, którzy wam mówią(…)”
(Jr 27,9)

T: Duch prorocki a wróżby
Proroctwo to dar Boży, który skierowany jest
ku Bożej chwale i służy duchowemu wzrostowi wspólnoty wiernych.
Praktyki wróżbiarstwa zazwyczaj opierają się
na kontaktach z siłami nieczystymi i prowadzą tylko do złego, dlatego w Piśmie Świętym
i w nauce Kościoła są stanowczo zabronione
i potępione. Pragnienie poznania przyszłości jest wyrazem braku zaufania do Boga i wiary
w Jego opiekę nad światem.

T: Duch prorocki a wróżby
Celem działalności wróżbitów jest ich osobisty zysk budowany na oszustwie, w którym bierze udział zły duch. Korzystanie z takich usług prowadzi
do duchowych uwikłań ludzi nieświadomych zła,
od którego później trudno się uwolnić. By mogło się
to dokonać konieczne jest:
– wyzwolenie się od duchowego wpływu osób zajmujących się wróżeniem,
– wyznanie związków z wróżbiarstwem w sakramencie pokuty,
– pozbycie się literatury i wszelkich przedmiotów wykorzystywanych do wróżenia.

T: Duch prorocki a wróżby
Zapis do zeszytów
Proroctwo to dar Boży, który skierowany jest ku Bożej chwale
i służy duchowemu wzrostowi wspólnoty wiernych.
Natomiast praktyki wróżbiarstwa zazwyczaj opierają się
na kontaktach z siłami nieczystymi i prowadzą tylko do złego,
dlatego w Piśmie Świętym i w nauce Kościoła są stanowczo zabronione
i potępione. Pragnienie poznania przyszłości jest wyrazem braku zaufania do Boga i wiary w Jego opiekę nad światem.
Celem działalności wróżbitów jest ich osobisty zysk budowany na oszustwie, w którym bierze udział zły duch. Korzystanie z takich usług prowadzi do duchowych uwikłań ludzi nieświadomych zła, od którego później trudno się uwolnić. By mogło się to dokonać konieczne jest:
– wyzwolenie się od duchowego wpływu osób zajmujących się wróżeniem,
– wyznanie związków z wróżbiarstwem w sakramencie pokuty,
– pozbycie się literatury i wszelkich przedmiotów wykorzystywanych
do wróżenia.