Бейімделуді ұйымдастыру

Бейімделу (ағыл. аdaptation, орыс. адаптация) – алғашында биологияда пайда болған термин, құрал мағынасын беріп, қоршаған орта мен ағза арасындағы байланысты зерттеу кезінде алыптасты. Кейін әлеуметтік, гуманитарлық ғылымдардың жаңа идеяларымен толығып, жаңа мағынаға ауысты.

Әлеуметтік бейімделудің теориялық жақтары: бейімделу үдерісі көп жағдайда ортаның белсенді реттеуші үдерісі жағдайында сипатталады. Әлеуметтік бейімделу үдерісінің басты идеясы – жеке тұлғаның жаңа әлеуметтік ортамен формалды және формалды емес әлеуметтік қатынас барысында ондағы қалыптасқан нормалар мен құндылықтар жүйесін қабылдауы.
Бейімделу аккультурациялық жағдай барысында да қарастырылады.
Аккультурация (ағыл. acculturаtion, орыс. аккультурация) – әртүрлі мәдениеттер және қоғамдық қатынастар тұрғысымен дамыған халықтың мәдениеті басымырақ болған жағдайда, мәдениет үлгілерінің өзара ұқсастырылуы және бір-біріне бейімделуі. Аккультурация жағдайында мәдениеттер алмасуында жеке адамның жандүниесінде басқа мәдениетке деген іштей қарсылық сезімі туындап, адамның мәдени сәйкестілігінің бұзылу қаупі туындайды.

Бейімделудің элементтері:
- профессионалды
- әлеуметтік-психологиялық
- психо-физиологиялық
- экономикалық
- ұйымдастырушылық
- экономикалық
- ұйымдастырушылық

Бейімделу кезеңдері
Бейімделудің бастапқы кезеңдері
Бейімделістің өтпелі кезеңдері
Дизадаптация кезеңі
Реадаптация кезеңі