Г.Тукайның “Карлыгач” шигыре нигезендә бәйләнешле сөйләмгә әзерлек дәресе

яз!!!!

яз-бик яхшы,кунелле,
матур,жылы вакыт..

яз аенда...
Кар дип җиргә басасың,
Суга кереп батасың.
Чыксын инде умырзая,
Кар астында ятмасын.
Мартлар җитсә,яз җитә,
Бураннары булса да..
Песи дә чыккан урамга,
Тәпиләре туңса да..

апрель ае..
Апрель ае шук икән,
Бөтен карны юк иткән.
-мин килдем!-дип әйткән икән,
Бозлар аккан да киткән.
Кыш та үтеп киткән..
Яз да җитмәгән сыман.
Чылтыр-чылтыр ага сулар
Тау- ташлар арасыннан…

яз көне кошлар җылы яктан кайталар.

кар эри...

Фигыльләр өстәп,җөмләләрне әйтеп бетерегез.
Кояш … Гөрләвекләр… Дым бәскә…
Кар… Җылы һава… Салкын җил…
Боз… Томан…. Җепшек кар…
Ташу… Төннәрен… Сулар…

Истә калдырыгыз!!))
Ярларыннан чыга- выходит из берегов.
Ташу башлана- начинается половодье.
Бәскә әйләнә- превращается в иней.
Бертуктаусыз көрәшә- непрерывно борется.