Әлифба. ҫ

Ҡыңғырау шылтырағас,
Беҙ ултырҙыҡ дәрескә.
Китап, дәфтәрҙәр әҙер
Тотонабыҙ беҙ эшкә.

Бик күңелле ял иттек,
Дәрес башлана хәҙер.
Беҙ инде матур итеп
Яуап бирергә әҙер.

Әйҙә, шиғыр уҡыйыҡ!

МӘҠӘЛ

Муйнаҡ ауыҙына һөйәк ҡабып, баҫманан сығып бара ине.

Һыуҙа ул үҙенең күләгәһен күреп ҡалды. Муйнаҡ уны
ауыҙына һөйәк ҡапҡан бүтән эт тип уйланы. Ул һыуҙағы
эттән һөйәкте тартып алмаҡсы булды.

Эт һыуға һикерҙе. Үҙенең һөйәге һыу төбөнә китте.
Теге эттең дә һөйәген тартып ала алманы.
Ҡомһоҙлоҡ бына бит нимә эшләтә!

Матур яҙ!

Матур яҙ!
у ҫ а ҡ
б а ҫ м а
ҡ ы ҫ а л а