өнгөрөх нь амархан атал хүний амьдрал нэг бодлын их л урт ажээ. Цагийг зүрхэндээ оруулж болдоггүй хатуу хуультай хорвоод өнгөрсөнтэй, одоотой бас ирээдүйтэй явах юутай зол заяа вэ. Гэсэн 2 өгүүлбэр
Б. Ертөнц хувирч цаг хугацаа өнгөрөх нь амархан атал хүний амьдрал нэг бодлын эх л урт ажээ. Мод ч гэсэн жигүүртэн ч гэсэн цагаа ирэхээр хорвоогоос халин оддог жамтай. Орчлонгийн цаг хугацаа гэгч зөвхөн хүний ухаанд л эхтэй эцэстэй билээ. Цагийг зүрхэндээ оруулж болдоггүй хатуу хуультай хорвоод өнгөрсөнтэй одоотой бас ирээдүйтэй явах юутай зол заяа вэ. Гэсэн 4-н өгүүлбэр
В. Би төрсөн гэрийнхээ буурь дээр зогсож байв . Мод ч гэсэн жигүүртэн ч гэсэн цагаа ирэхээр хорвоогоос халин оддог жамтай. Ухаан цаг 2 уралдаж байна.
Гэсэн 3-н өгүүлбэр.
Г. Наран мандахаас үд хүртэл эрдэнэ дагинын цагт төрвөөс эдгэхүйеэ бэрх өвчин олон тусна. Гэж гавж ламбагуайн айлдсан тэр хүн одоо төрсөн гэрийнхээ буурийг эдгэж тоонотынхоо чулууг элэгдтэл явж л байна. Гэсэн 1 өгүүлбэр