Тыцыян Вечэ́ліа

Што ж вас чакае ў нашым праекце
Вы даведаецесь хто такі Тыцыян і чым ён праславиўся
Вы даведаецесь што азначае выказванне: алегорыя

Хто таки Тыцыян?
Тыцыян Вечэ́ліа (італ.: Tiziano Vecellio; 1477 — 27 жніўня 1576) — італьянскі жывапісец эпохі Адраджэння. Прадстаўнік Венецыянскай школы жывапісу. Імя Тыцыяна стаіць у адным шэрагу з такімі мастакамі Адраджэння, як Мікеланджэла, Леанарда да Вінчы і Рафаэль

Што азначае выказванне алегорыя
Алегорыя - іншасказанне, ўвасабленне ў канкрэтным мастацкім вобразе абстрактнага паняцця, выраз якой-небудзь адцягненай ідэі. Алегорыя з'яўляецца ў Александрыеўскій час, калі спынілася натуральна адукацыя міфамі і зрабілася прыкметным ўплыў усходніх уяўленняў - прыкмета яе панаванне ў Рыме.

Вядомыя карціны Тыцыяна

Мадонна пезаро
Мадонна Пезаро, Тыцыяна. 1519-1521. Царква Фрары. Венецыя.
Карціна была замоўлена Якопа Пезаро, чыя сям'я набыла ў 1518 годзе капліцу Фрары (Венецыя). Менавіта ў якасці яе ўпрыгожвання была напісана праца, якая паказвае Багародзіцу, якая трымала на руках Святога Пятра. Мадонна сядзіць на вельмі высокім, з стромкімі прыступкамі троне, у яе бок накіраваны "крок" двух каласальных, якія сыходзяць у неба, за межы палатна, Калон. Ля падножжа трона намаляваны велічны апостал Пётр-напамін пра тое, што слаўная перамога над туркамі была здабытая венецыянцамі разам з рымскім папам — зямным намеснікам апостала.

Мадонна пезаро

Мадонна з вішнямі
Карціна адбываецца з сходу эрцгерцага Леапольда Вільгельма ў Брусэлі.
Пасля смерці Леапольда Вільгельма перайшла ў Аўстрыйскі сход Габсбургаў. Відаць, з'яўляецца самай ранняй у групе стылістычна блізкіх адзін аднаму кампазіцый, такіх, як "Мадонна са святымі Ульфам і Брыгітай", "Мадонна са св. Антоніем і немаўлём Янам Хрысціцелем", " Мадонна са святымі Стэфанам, Геранімам і Георгіем”

Мадонна з вішнямі

Алегарычная карціна напісана незадоўга да смерці Тыцыяна ад чумы ў 1576 годзе. Дакладная назва палатна - "алегорыя часу, кіраваная разважлівасцю". Была створана Тыцыянам ў 1565-1570 гадах і з'яўляецца адной з самых запамінальных карцін Тыцыяна, якую можна знайсці ў Нацыянальнай галерэі ў Лондане.
Візуальная фармулёўка тэмы разважлівасці і часу Тыцыянам настолькі ўнікальная, што ў яе не было прамых папярэднікаў або паслядоўнікаў.
"Алегорыя часу, якім кіруе разважлівасць»

Ключ да расшыфроўцы алегорыі карціны заключаецца ў надпісы ў верхняй яе часткі « " Ex praeterito praesens predenter agit, ni futurum actione deturpet»
«АБАПІРАЮЧЫСЯ НА МІНУЛАЕ, СУЧАСНАСЦЬ ПАСТУПАЕ РАЗУМНА, КАБ НЕ НАШКОДЗІЦЬ БУДУЧАМУ».
Надпіс мяркуе, што з мінулага вопыту варта разумна жыць сапраўдным, каб будучыня не была сапсавана.

"Тры ўзросту чалавека" (юнацтва, сталасць , старасць ) .
Тут партрэты самога Тыцыяна, яго сына Орацио і ўнука Марка
злучаныя з галовамі ваўка, льва і сабакі, што ўвасабляе сабой
Мінулае, сучаснасць і будучыню.
У сімволіцы трохгаловы воўк-леў-сабака служыць сімвалам разважлівасці і трох яго частак:
memoria («памяць»), intelligentia («веды»), prudentia («вопыт»).
У антычнай міфалогіі мовай сімвалаў карысталіся, каб дакладней пазначыць тыя ці іншыя паняцці,
узмацніць выразнасць вобраза.
Ўзрост сталага мужчыны Тыцыяна параўноўвае з ільвом-усё ў яго ўлады, ён кіруе светам,
а ўзрост маладога чалавека з даверлівай гатоўнасцю маладога сабакі несці службу,
старасці дастаецца мудрасць, глыбокае веданне жыцця, адзінота і фізічная немач.
Воўк-пажырае "мінулае".
Леў-смеласць, улада "сапраўдныя".
Сабака-вернасць, паслухмянасць "будучыня".