Вәлиев Ярулла Носратулла улы — башҡорт журналисы, яҙыусы, БАССР-ҙың атҡаҙанған мәҙәниәт хеҙмәткәре. (1921 – 1981)

Ярулла Носратулла улы Вәлиев
1921 йылдың 10 мартында Нуриман районы Бикмырҙа ауылында тыуған.

Үҙ ауылында башланғыс, күрше Үктәйҙә ете йыллыҡ мәктәпте тамалағандан һуң Өфө ҡалаһындағы Баһау Нуриманов исемендәге педагогия рабфагында уҡый.
1940 йылда Өфөләге уҡытыусылар белемен камиллашырыу институты ҡарамағындағы педагогик курстарҙы тамамлай.

1941-1942йылдарҙа «Еңеү юлында» (хәҙерге «Таң») гәзитендә яуаплы редактор вазифаһын башҡара
1944 йылда ВКП(б)-ның Бөрйән районы комитетының бүлек мөдире итеп тәғәйенләнә.
1946 йылда ВКП(б)-ың Башҡорт өлкә комитеты ҡарамағындағы бер йыллыҡ партия мәктәбендә белем ала. Шул уҡ йылда ситтән тороп К. А. Тимирязев исемендәге Башҡорт педагогия институтты тамамлай.
1946—1947 йылдарҙа «Большевик» (хәҙерге «Йүрүҙәнь») гәзитендә яуаплы редактор була.
1947 йылдан «Ҡыҙыл Башҡортостан» гәзитендә бүлек мөдире һәм әҙәби хеҙмәткәр вазифаһын алып бара. 1949 йылда «Ҡыҙыл таң» гәзитендә эшләй.
1957—1960 йылдарҙа «Совет Башҡортостаны» гәзите хеҙмәткәре була.
1960—1965 йылдарҙа «Һәнәк» журналында бүлек мөдире, ә 1966—1975 йылдарҙа «Совет Башҡортостаны» гәзитендә бүлек мөдире вазифаһын башҡара.

Ярулла Валеевтың ижади эшмәкәрлеге

1965 йылда
«Хәйерле иртә, Исмәғил!» повесы айырым баҫма булып сыға.
Әҫәр әҙәбиәт һөйөүселәр, бигерәк тә мәғариф хеҙмәткәрҙәре араһында ҙур ҡыҙыҡһыныу тыуҙыра.

1970 йылда — «Бөркөттәр оя ташламай» романы,
ә 1976 йылда «Һин минең берҙән берем» повесы донъя күрә. Әҙип әҫәрҙәренең төп геройҙары — ергә ереккән хеҙмәтсәндәр.