Dekoracje roślinne na przestrzeni dziejów

BAROK
cały XVII
i połowa XVIII wieku

BAROK
- podkreślenie światła
i przestrzeni,
- dynamizm,
- widoczne emocje,
- oddziaływanie na zmysły odbiorcy,
- zmiękczenie formy renesansu.

BAROK
Przedstawienia kwiatów
Popularna tzw. „martwa natura” w której kwiaty często stanowiły główny temat dzieł malarskich.
Tworzyli artyści specjalizujący się
w malowaniu kwiatów.
Jan Brueghel Starszy, Bouquet,1603

BAROK
Popularne kwiaty
Barwy: róż, biel, czerwień.
Kwiaty: peonie, maki, lilie, zawilce, naparstnice, kanny, floksy, róże, dalie, powojniki, rączniki, irysy.
zawilec wielki

BAROK
Rozwój sztuki ogrodniczej.
Poszukiwanie nowych form roślinnych zwanych hybrydami.
Nowe, egzotyczne okazy, przywożone z całego świata.

BAROK
Tulipany
Znaczące miejsce
w bukietach barokowych (szczególnie
w Niderlandach).
Atrakcyjna cecha tulipanów – rozszczepienie barw
i postrzępienie płatków (efekt zawirusowania roślinnego w wyniku wegetatywnego rozmnażania roślin).

BAROK
Kompozycje kwiatowe
Symetria,
Kompozycje mocno osadzone na trzonie bukietu,
Bukiet zbudowany
z roślin wysokich
i ciężkich (malwy, naparstnice), wokół nich bogata, barwna, zróżnicowana masa kwiatów uzupełniona liśćmi.

BAROK
Kompozycje
Popularny w baroku kształt owalu,
Zwarte, ciężkie formy osadzone w efektownych, masywnych naczyniach, głównie ciężkich wazonach ze szkła, porcelany lub kamienia.

BAROK
Kompozycje
Kwiaty, charakterystyczne dla baroku niderlandzkiego i flamandzkiego, układano również
w metalowych lub kamiennych urnach.
Jan van Huysum, Bukiet kwiatów w urnie, 1724

BAROK
Uzupełnienie kompozycji
Wypchane ptaszki, motyle, gniazdka, rzeźbione figurki, muszle, ślimaki.
Kompozycje ustawiano na parapetach, zagłębieniach ścian, niszach, na tle luster dla zwiększenia efektu.

ROKOKO
Od ok. 1740 r. we Francji
Bogata ornamentyka,
Styl bardzo podobny do późnego baroku, jednocześnie przeciwny,
Sentymentalizm, kameralność i zmysłowość,
Motywy egzotyczne, orientalne.
pałac Zwinger w Dreźnie

ROKOKO
Kompozycje
Mnóstwo dekoracji
i ozdób,
Miękkie linie, bibeloty,
Asymetria, lekkość,
Łagodne linie,
Motywy chińskie
i japońskie.

ROKOKO
Kompozycje
Aranżacje z maków, goździków, jaskrów, peonii i kobei.
Kwiaty o delikatnych postrzępionych płatkach.
Łączenie barw zimnych (błękity)
z ciepłymi odcieniami żółci.

ROKOKO
Naczynia
Szklane, lekkie, kryształowe naczynia,
Chińskie wazy,
Rozpowszechnienie porcelany (również pod wpływem porcelany chińskiej).
Patery z alabastru
i porcelany.

KLASYCYZM
Anglia i Francja
od XVII wieku
Moda na stosowanie lśniących, srebrnych naczyń.
Wyrafinowane, eleganckie
i wyszukane kompozycje kwiatowe.

KLASYCYZM
Styl „empire”
we Francji
Nawiązanie do starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu,
Symbole władzy cesarza – Napoleona (lwy, sfinksy, konie, orły, łabędzie

KLASYCYZM
Kompozycje
Stosowanie jako naczyń alabastrowych urn, porcelanowych pater, mosiężnych waz oraz rogów obfitości,
Bogata ornamentyka z użyciem wzorów etruskich.

KLASYCYZM
Kompozycje kwiatowe
Kompozycje symetryczne najczęściej w kształcie trójkąta.
Duże ilości kwiatów – liście prawie niewidoczne
Łączenie kwiatów
z owocami, głównie pigwami, winogronami, granatami oraz figami.

KLASYCYZM
Kompozycje
Ulubione kolory: zieleń, purpura, czerwień, błękit i róż,
Ulubione rośliny: róże, lilie, peonie, bez lilak, narcyzy, zawilce, kłosy zbóż, liście wawrzynu.
Użycie po raz pierwszy preparowanych liści i kwiatów.

BIEDERMEIER
Bieder – zacność, prawość, poczciwość
Styl charakterystyczny dla kultury niemieckiej w latach 1815-1848
Występował głównie
w Austrii
i Niemczech
Nawiązanie do stylu empire.

BIEDERMEIER
Kompozycje
Niewielkie, zwarte bukiety w kształcie kopułki,
Bukiety wykończone u dołu kryzą z koronki, haftu, tiulu.

BIEDERMEIER
Kompozycje
W środku bukietu jeden rozwinięty kwiat (róża, peonia, goździk),
Pozostałe, drobne kwiaty (margaretki, różyczki, zawilce) ułożone w kręgach wokół punktu centralnego.

BIEDERMEIER
Kompozycje
Końce łodyg, stanowiące rączkę wiązanki owijano wstążkami,
Wstążki luźno spływały w dół,
Bukiet zasuszano w całości.

BIEDERMEIER
Rozwój stylu
Wiązanki czasem przypominały kształtem piramidy,
W latach 40 XIX wieku pojawiły się wiązanki o płaskiej, talerzowatej formie,
Stosowano główki kwiatów na drutach, całość, zamiast kryzą, spinano liśćmi.

BUKIET MAKARTOWSKI
2 poł. XIX wieku
Nazwa od autora pomysłu, Hansa Makarta.
Wprowadzenie przestrzeni do układów bukietowych,

BUKIET MAKARTOWSKI
Naturalne formy kwiatów,
Głównie trawy, liście i pióra.

SECESJA
Przełom XIX i XX wieku
Faliste, płynne linie,
Ornamenty o formach abstrakcyjnych,
Stylizowane motywy roślinne i zwierzęce,
Swobodne, wyrafinowane układy kompozycyjne,
Wyjątkowa dekoracyjność.

SECESJA
Naczynia
Bardzo zdobione naczynia ze szkła i porcelany (często stylizowane kwiaty i owady, słynne ważki).
Kobiety – kwiaty.
Francuskie wazony ze szkła Galle.
(Emil Galle)

SECESJA
Kompozycje
Ulubione kwiaty: powoje, lilie wodne, maki, nasturcje,
Rośliny o wijących się pędach,
Kwiaty łąkowe i dziko rosnące w lesie, chabry, fiołki, irysy, łopiany, groszki, pierwiosnki,
Dziewanna, macierzanka, cykoria podróżnik, kasztanowiec, wyka.

SECESJA
Przykład
bukietu
secesyjnego

BUKIETY FRANCUSKIE
Kwiaty dobierane wg klucza zapachów (pachnące odmiany róż, kwiaty pomarańczy, gardenie, tuberozy i stefanotis)

BUKIETY FRANCUSKIE
Kompozycje
Złocone wazy,
Kwiaty układane blisko siebie,
Całość zdobiona wstążkami i koronkowymi kryzami,
Niekiedy z liści palmy, pawich piór i suchych kwiatostanów traw aranżowano fantazyjne, ogromne bukiety.

BUKIETY FRANCUSKIE
Kompozycje
Okazałe bukiety płaskie lub półkuliste,
Kompozycje wielobarwne, najczęściej jednostronne,
Piramidalny układ kwiatów.

BUKIETY ANGIELSKIE
Kompozycje
Aranżacje ciężkie, bogate i okazałe,
Całą formę (najczęściej
w kształcie trójkąta) wypełniano kwiatami,

BUKIETY ANGIELSKIE
Kompozycje
Najbardziej wzorzyste rośliny: dwubarwne fuksje, zawirusowane tulipany, plamiste naparstnice, bratki kalceolarie, pierwiosnki, goździki,, pelargonie, kamelie.

BUKIETY ANGIELSKIE
Kompozycje
Nie używano kwiatów w fazie pąka i mało rozwiniętych,
Naczynia: urny z barwionego żelaza, ciężkie, alabastrowe pojemniki, naczynia z różnokolorowego szkła, inne ozdobione ornamentami z mosiądzu i miedzi.
W Anglii po raz pierwszy używano kwiatów suszonych i preparowanych.

XX WIEK I WSPÓŁCZESNOŚĆ
Powrót do natury,
Wzbogacenie asortymentu roślin
o importowane z całego świata,
Stosowanie zmodyfikowanych materiałów roślinnych,
Stosowanie nieroślinnych dodatków i akcesoriów.

XX WIEK I WSPÓŁCZESNOŚĆ
Pojawiają się mody florystyczne,
Rozwija się technika bukieciarska,
Florysta: nastawiony na własny rozwój, wyraża swoją osobowość i kreatywność.