Kobiety i dzieci uchodźcy

Historia prawna kobiet- uchodźczyń:
Sprawę problemu dyskryminacji kobiet podnosi Konwencja w Sprawie Likwidacji wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w Nowym Jorku;
1984 - Parlament Europejski wzywa państwa do przyznawania statusu uchodźcy „kobietom, które cierpią na skutek okrutnego lub nieludzkiego traktowania dlatego, że naruszyły moralne lub etyczne zasady społeczeństwa, w którym żyją”.

1998- Rekomendacja nr 1374 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy dot. sytuacji uchodźczyń w Europie podkreśla, że „wszystkie Kraje Członkowskie Rady Europy powinny wyeliminować wszelką dyskryminację będącą następstwem płci uchodźcy” oraz przyznawać „status kobietom uchodźczyniom, których wnioski były poparte uzasadnionymi obawami przed prześladowaniami wymienionymi w Konwencji Genewskiej z 1951 r. i Protokole Nowojorskim z 1967 r..

SYTUACJA KOBIET W KRAJACH POCHODZENIA I PRZYCZYNY UCHODŹSTWA:
-Zakaz wychodzenia z domu lub podejmowania jakiejkolwiek pracy zarobkowej bez pozwolenia męża lub innego mężczyzny decydującego o ich losie;
-Uniemożliwianie kobietom rozpoczęcia edukacji, zwłaszcza studiów;

-Utrudnianie kobietom samodzielnego zamieszkania, gdyż mogłoby to wpłynąć negatywnie na wzrost ich niezależności;
-Poddawanie kobiet fizycznym i psychicznym prześladowaniom za odmowę noszenia specyficznego tradycyjnego stroju np. hidżabu, czadoru czy buqua , a także stosowania makijażu, noszenia nieodpowiedniego obuwia i zachowywania się w niewłaściwy sposób;

-Zmuszanie kobiet do poddawania się niebezpiecznym dla zdrowia zabiegom, np. sterylizacji i aborcji, które w niektórych krajach są restrykcyjnie przestrzegane (np. w Chinach istnieje polityka „jednego syna”, gdzie kobieta zmuszana jest do aborcji kolejnego dziecka”;
-Obrzezywanie narządów płciowych, zwłaszcza w krajach afrykańskich (Somalia, Dżibuti, Sudan, Mali); w wielu krajach kobieta nieobrzezana nie może wyjść za mąż, uważana jest za „kobietę nieczystą”.

PRZEMOC SEKSUALNA :
Przemoc seksualna jest formą prześladowania kobiet, również kobiet uchodźców. Może ona mieć także znaczenie polityczne: w przypadku stron walczących gwałcone są masowo kobiety ze strony wroga.

Zbiorowe gwałty na kobietach, które później mogą urodzić obce etnicznie dzieci, maja także wymiar społeczno- polityczny(ponad 20 000 muzułmańskich kobiet zostało zgwałconych w Bośni w 1992).
PRZEMOC SEKSUALNA :

Kobiety, które przeżyły gwałt i uciekają przed olejnymi prześladowaniami natury seksualnej, na ogół boją się powrotu do miejsca pochodzenia ze względu na odrzucenie ich przez lokalne społeczeństwo.
PRZEMOC SEKSUALNA :

DZIECI UCHODŹCY
Choć polska przystąpiła zarówno do konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźcy, jak i co konwencji praw dziecka, sytuacja dzieci- uchodźców nadal jest niedobra. Szczególnie niepokojąca jest sytuacja dzieci, które do polski przyjeżdżają bez rodziców lub opiekunów.

Niemal połowa osób ubiegających się o status uchodźcy w Polsce to dzieci i młodzież.
Co roku do Polski przybywa kilkaset dzieci pozbawionych opieki rodziców. Ponad setka rocznie ubiega się w Polsce o status uchodźcy.
Dzieci- uchodźcy, jeśli przyjeżdżają do Polski wraz z rodzicami, wspólnie z nimi składają wniosek o status uchodźcy. Ich liczba nie zawsze jest rejestrowana, dlatego większość danych jest raczej szacunkowa. Samodzielnie o status uchodźcy występują tylko dzieci bez opieki (których reprezentuje przedstawiciel prawny).
Dzieci bez opieki:

MŁODZIEŻ :
Jedyny program dla młodzieży, jaki funkcjonuje w Polsce, to świetlica prowadzona dla 20 nastolatków prowadzona przez PAH. Nie tylko w Polsce, ale i na świecie, problem młodzieży- uchodźców jest lekceważony. Tymczasem młodzież dramatycznie potrzebuje pomocy, przede wszystkim – kontaktu z rówieśnikami. Izolacja, jaką powoduje sytuacja uchodźstwa, często powoduje u młodych ludzi poważne problemy psychologiczne i rzutuje na ich dalsze życie.

Wg wytycznych UNHCR i RPO dzieci powinny mieć dostęp do własnej kultury, religii i języka. W polskich ośrodkach dla uchodźców nie ma jednak ani funduszy, ani możliwości zapewnienia dzieciom takiego kontaktu. „ Tyle mówi się o dzieciach, a tymczasem najlepszy sposób, żeby pomóc dzieciom uchodźcom, to pomóc ich rodzicom”. Irina, uchodźczyni z Czeczeni .