Тукай жив Тукай яши

Автобиографик әсәр- “Исемдә калганнар ”
1909 елда Тукай үзенең үткән балалыгы турында “Исемдә калганнар” дигән автобиографик повесть яза. Шагыйрь исән вакытта ук басылып чыккан повестьның беренче битләре.

.
1907 елның көзендә Габдулла Тукай
туган якларына кайта һәм Казанга
килеп урнаша: “Әл - ислах” исемле
журналда һәм “Китап” нәшриятында
җиң сызганып эшләүчеләрдән берсе
булып китә.
Тукай – кыска гына вакыт эчендә
шигъри осталык югарылыгына, сүз
сәнгате серләрен ачуга ирешкән
шагыйрьләрнең берсе. Аның поэзиясендә
өч зур эстетик гореф-гадәт бергә
очрашты: болар бик борынгыдан килә
торган төрки поэзия, халык авыз
иҗаты, рус һәм Көнбатыш поэзиясе

Тукай писал стихи и прозаические произведения для детей. Он составил две хрестоматии по татарской литературе для чтения в школе. Поэт признан основоположником татарской детской литературы.

1913 елның 17 (4) апрелендә Тукайны җир куенына озаталар
1913 елның сүрән, болытлы 4 апрель көне. Клячкин больницасы янына меңләгән кеше шагыйребезне озатырга килгән. Халык агымы, шагыйрьнең соңгы юлын кыскарта барып, һаман алга таба шуыша. Ниһаять, Яңа бистә. Зират. Капкадан кергәч еракта түгел яңа кабер мәңгелек фатирчысын көтеп тора...