Слайд 9 Қадырғали Жалайырдың “Жами ат-Тауарих” атты шежіресінің
тілі.
Шежіре тілінде кездесетін қыз берді,ел
болды,кіріфтарлық чекті,
хуш келді деген тіркестер беретін мағыналары қазіргі қазақ тілімен
бірдей түседі.
Фонетикалық тұлғалануы бөлекше йағмұр,тигәр,тағ,туғды,айу(ай-
ту),нуң(не),үкүш(көп),өнгін(өзге),қайу(қайсы),біту(жазу) сияқты сөз
дер.
Шежіреде сөздердің жарыспалығы байқалады.Некелі жұбай мағына
сындағы титулды білдіретін хатун сөзі осы мағынадағы қытайдың
Фужин,моңғолдың еке сөздерімен қатарласа жүреді.
Һануз(бұл күн),йағы(дұшпан),ұлық(бузург),мың(һазара), нафар(кіші)
қисм(бөлік),оғул(перзент),фарман(жарлық),аксар(көп). Араб пен
парсы сөздері. Күрделі етістік:ғарат қылу(талау),дафн қылу(жерлеу),
жам қылу(жинау),ихтиат қылу(қорғау).
Моңғол-қытай сөздері де кездеседі:гүрген(күйеу бала),йусун(әдет),
улағ(көлік),йаса(заң),отчигин(кенже),нойан,ноқай-ит,гөйәң-әмірші.