Абай Құнанбайұлы Абай Кунанбаев (1845 - 1904)

Абай Құнанбайұлы
Абай Кунанбаев
(1845 - 1904)

«Горные вершины»
Горные вершины
Спят во тьме ночной,
Тихие долины
Полны свежей мглой.
Не пылит дорога,
Не дрожат листы
Подожди немного,
Отдохнешь и ты.
«Қараңғы түнде тау қалғып»
Қараңғы түнде тау қалғып,
Ұйқыға кетер балбырап,
Даланы жым-жырт дел-сал ғып,
Түн басады салбырап.
Шаңдай алмас жол дағы
Сыбдырламас жапырақ
Тыншығарсың сен-дағы...
Сабыр қылсаң азырақ.
А.Құнанбайұлы
М. Ю. Лермонтов

Михаил Юрьевич Лермонтов
(1814 – 1841)

Белеет парус одинокой
В тумане моря голубом!..
Что ищет он в стране далекой?
Что кинул он в краю родном?..

Выхожу один я на дорогу;
Сквозь туман кремнистый путь блестит;
Ночь тиха. Пустыня внемлет богу,
И звезда с звездою говорит.

«Душа моя мрачна»
«My soul is dark»
«Көңілім менің қараңғы»

«My soul is dark»
My soul is dark - Oh! quickly string
The harp I yet can brook to hear;
And let thy gentle fingers fling
Its melting murmurs o'er mine ear.
If in this heart a hope be dear,
That sound shall charm it forth again
If in these eyes there lurk a tear,
'Twill flow and cease to burn my brain.
G. Bayron
«Душа моя мрачна»
Душа моя мрачна. Скорей, певец, скорей!
Вот арфа золотая:
Пускай персты твои, промчавшися по ней,
Пробудят в струнах звуки рая.
И если не навек надежды рок унес,
Они в груди моей проснутся,
И если есть в очах застывших капля слез - Они растают и прольются.
М. Ю. Лермонтов
«Көңілім менің қараңғы»
Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын!
Алтынды домбыраңмен келші жақын.
Ішек бойлап он саусақ жорғаласа,
Бейістің үні шығар қоңыр салқын.
Егер сорым түбімен әкетпесе,
Керек қой көңілді үміт тебірентсе.
Қатып қалған көзімде бір тамшы жас
Төгілмей ме, бой жылып, ол да ерісе?!
Абай Кунанбаев

Нет, я не Байрон, я другой,
Еще неведомый избранник,
Как он, гонимый миром странник,
Но только с русскою душой.

George Gordon Byron
Джордж Гордон Байрон
(1788 – 1824)

Как одинокая гробница
Вниманье путника зовет,
Так эта бледная страница
Пусть милый взор твой привлечет.

She walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;
And all that's best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes…

«Сумерки»
Вот час, когда из чащи темной
Ты слышишь трели соловья,
Вот час, когда слова влюбленным
Шептать так сладко у ручья,
И ветры так нежны, и воды –
Рождают музыку природы.
Росой уже цветы полны,
Ждут звезды выхода луны,
Волна темнее и спокойней,
Деревьев почернели кроны,
Прозрачны небеса для взора,
Сквозь мягких облаков узоры
Спустились сумерки, день прочь,
Луна, и в свете лунном ночь.

Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
Күз болып дымқыл тұман жерді басқан.
Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,
Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.

“The black of your Eyes”
You are the light of my eyes.
You are the light of my soul
I am ailing because of you
There is no cure
The wisest Kazakh
Who throughout the ages
Would never find in the world
One such as you
Weeping I sing a song
I will burst into tears
If it is a matter of words
To find for my darling
Stern and distant, I sing
About my love
For such a long time now
I haven’t hidden my feelings from you.
«Ты зрачок глаз моих»
Глубина глаз моих
для души нет другой
Не утихнет вовек
боль, сердечный покой
Суть казахской души
молчаливо живи
Убоявшись молвы
Да, не скажешь мне ты
В песне плачет душа
и слезами полна
Я найду все слова
о любви рассказать
Сердце тронула грусть
как и прежде я жду
скажет песня моя
как люблю я тебя.