Założenia Ustawy o Zarządzaniu Kryzysowym

TO SYTUACJA WPŁYWAJĄCA NEGATYWNIE NA POZIOM BEZPIECZEŃSTWA LUDZI, MIENIA W ZNACZNYCH ROZMIARACH LUB ŚRODOWISKA, WYWOŁUJĄCA ZNACZNE OGRANICZENIA W DZIAŁANIACH WŁASCIWYCH ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ ZE WZGLĘDU NA NIEADEKWATNOŚĆ POSIADANYCH SIŁ I ŚRODKÓW
SYTUACJA KRYZYSOWA

to działalność organów administracji publicznej, która polega na:
-zapobieganiu sytuacjom kryzysowym,
-przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań,
-reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej,
-usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.
INFORMACJE OGOLNE ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

zapobieganie,
przygotowanie,
reagowanie,
odbudowę.
FAZY TE POWIĄZANE SĄ ZE SOBĄ KOŁOWĄ ZALEŻNOŚCIĄ, GDZIE KAŻDA Z FAZ PRZECHODZI W KOLEJNĄ

ZAPOBIEGANIE odnosi się do działań, które eliminują lub redukują prawdopodobieństwo wystąpienia sytuacji kryzysowej, albo ograniczają jej skutki.
PRZYGOTOWANIE to planowanie jak należy zareagować w przypadku wystąpienia kryzysu, a także działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania. Działaniem przygotowawczym jest także uczenie ludności, jak ma się zachować (reagować) w obliczu katastrofy.
REAGOWANIE następuje po wystąpieniu sytuacji kryzysowej. Jego celem jest dostarczenie pomocy poszkodowanym i ograniczenie wtórnych zniszczeń i strat.

ODBUDOWA jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego. Odbudowę kontynuuje się, aż wszystkie systemy wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż poprzedni. Dzieli się ją na krótkoterminową i długoterminową. Krótkoterminowa polega na przywróceniu systemów niezbędnych do życia do minimalnych standardów operacyjnych. Odbudowa długoterminowa może trwać wiele lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być realizowana w nowy sposób, tak aby rejon dotknięty katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na kolejną katastrofę.

Art. 2.
Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej
będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega
na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania
nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku
wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu
zasobów i infrastruktury krytycznej.
Art. 3 pkt 1.
sytuacji kryzysowej - należy przez to rozumieć sytuację wpływającą
negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych
rozmiarach lub środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia
w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na
nieadekwatność posiadanych sił i środków;
USTAWA Z DNIA 21 MAJA 2007 R.
O ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM

KLASYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Art. 20a. (104) Organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz dyrektor Centrum mają prawo żądania udzielenia informacji, gromadzenia i przetwarzania danych niezbędnych do realizacji zadań określonych w ustawie.
Art. 21. Obowiązek podjęcia działań w zakresie zarządzania kryzysowego spoczywa na tym organie właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego, który pierwszy otrzymał informację o wystąpieniu zagrożenia. Organ ten niezwłocznie informuje o zaistniałym zdarzeniu organy odpowiednio wyższego i niższego szczebla, przedstawiając jednocześnie swoją ocenę sytuacji oraz informację o zamierzonych działaniach.
USTAWA Z DNIA 21 MAJA 2007 R.
O ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM

STRUKTURA
WYDZIAŁU BEZPIECZEŃSTWA I ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO -
ŚUW