ტელეკომუნიკაციის თეორია

ტელეკომუნიკაციის თეორია I
(Rec. 701, International Telecommunication Union Standartisation ITU – T - ტელეკომუნიკაციის საერთაშორისო კავშირის სტანდარტიზაციის სექტორი-ტსკ-ტ, რეკომენდაცია G.701).

შეტყობინების გადაცემისათვის აუცილებელია მატერიალური მატარებელი - სიგნალი

ტელეკომუნიკაციის თეორია I
ტელეკომუნიკაციის თეორია - მეცნიერება ტექნიკური საშუალებების გამოყენებით მანძილზე ინფორმაციის გადაცემის შესახებ.
ინფორმაცია- მონაცემების ერთობლიობა რაიმე მოვლენის ან მატერიალური სისტემის მდგომარეობის შესახებ.
შეტყობინება-ინფორმაციის წარმოდგენის ფორმა ანუ გადაცემისათვის განკუთვნილი ინფორმაცია.

სიგნალების დამუშავება
სიგნალი - დროში ცვალებადი ფიზიკური სიდიდე, რომელიც ასახავს შეტყობინებას ანუ არის შეტყობინების მატერიალური მატარებელი.
სიგნალი-ელექტრული, ოპტიკური ან ჰიდროაკუსტიკური.
გადამცემი - საწყისი შეტყობინება გარდაიქმნება ტელეკომუნიკაციის არხისათვის (ხაზისათვის)
მიმღები-უკუგარდაქმნა.

სიგნალების დამუშავება
ტელეკომუნიკაციის არხი-იმ საშუალებათა ერთობლიობათა, რომელიც განკუთვნილია შეტყობინების ანუ სიგნალების გადასაცემად.
ტელეკომუნიკაციის ხაზი-უშუალოდ გადის სიგნალი.
ხელშეშლები - სიგნალი.

სიგნალების დამუშავება
სიგნალი-ფიზიკური სიდიდეა, რომელიც შეიცავს განსაზღვრულ ინფორმაციას.

სიგნალის სახეები
შემთხვევითი
დეტერმინირებული

სიგნალის სახეები
შემთხვევითი
დეტერმინირებული (დისკრეტული, კაუზალური - causality (მიზეზობრივი), პერიოდული, ანალოგური, ფინიტური)

დეტერმინირებული სიგნალის სახეები.