ӨСОА морфологиялық сипаттамасы. Жасқа байланысты ерекшеліктері

Жоспар:
І. Кіріспе
ӨСОА жалпы сипаттама
ІІ.Негізгі бөлім
Классификациясы
Клиникасы
Диагностикасы
Дифференциалды диагностика
Емдеу тактикасы
ІІІ.Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Өкпенің созылмалы обструктивті ауруы
Созылмалы қабынулық ауру;
Әр түрлі экологиялық агрессиялық факторлар, соның ішінде жиі темекі шегудің нәтижесінде пайда болады;
Тыныс жолдарының дистальді тармақтарын, өкпе паренхима сын зақымдайтын, эмфизема тудыратын ауру;
Ауа ағымының жилдамдығын қайтымсыз үдомелі түрде тежейді;
Клиникалық тұрғыдан бронь домікпесінен ерекшеленеді және қайтымсыз органикалық зақымдалуларға әкеліп соқт ыруы мүмкін.

Эпидомиологиясы
9,34:10007,33:1000 ДДСҰ мәліметі бойынша ерлер арасында – 9,34:1000, ал әйелдерде – 7,33:1000 жиілікте кездеседі. Жиі 40 жестан кейінгі адамдар аурыады.
25%- ға 69%-ға 40 жестан жоғары адамдарда ӨСОА-мен сырқаттанушылық көрсеткіші жилдан жилға арту тенденциясы тіркелген: жж аралығында бұл көрсеткіш ерлер арасында 25%- ға, ал әйелдер арасында 69%-ға артқан.
Аурудың таралуына темекі шегу дәрежесі, жасы, мамандығы, қоршаған ортаның жағдайы және аз дәрежеде жыныстық/нәсілдік тәуелділік әсер етеді. 6-шы 5-ші4-ші
Өлім көрсеткіші жағынан ӨСОА - 6-шы орында, ал Еуропаның дамыған елдерінде – 5-ші, АҚШ-та – 4-ші орынды аллоды.

Классификациясы
GOLD Clobal Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease GOLD (Clobal Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease) бойынша өкпенің созылмалы обструктивті ауруын аурылық дәрежесі бойынша жіктейді.
Жеңіл, орташа, ауры және өте ауры дәрежелерін қою үшін постброньхолитикалық ОФВ1 көрсеткішін қолданады.

Ауырлық дәрежесі бойынша стратификация лоу (GOLD бойынша )

Аурудың фазаны бойынша жіктелуі:
Клиникалық белгілері бойынша аурудың негізгі екі ағымын бөліп қарастырады: тұрақты (стабильді) және өршу фаза лары.
Тұрақты фазаны – науқаста ауру бар-жоғын ұзақ уақыт динамикалық бақылау нәтижесінде анықтауға болады, ал симптом дар бірнеше опта, айлар бойы өзгермей, бір қалыпта болады.
Өршу фазаны – 5 күн уақыт шамасында симптом дар мен функционалдық бұзылыстардың артуымен жүретін, науқас жағдайының аурылауы. Өршу кезінде науқастың жағдайы баяу немесе күрт нашарлауы мүмкін және жедел тыныс жетіспеушілігі мен оң қарынша жетіспеушілігі көрініс беруі мүмкін.

Шағымдары
Жөтел – ең арте пайда болатын симптом (40-50 жас). Жиі күндізгі уақытта, сирек – түнде.
Қақырық – аз мөлшерде (>50 мл) таңартеңгі уақытта, шырышты сипота болады. Іріңді қақырықтың пайда болуы аурудың асқынғандығын көрсетеді.
Ентігу. Жиілігі артқан сайын науқас өміріне кедергі келтіріп, жиі, дәрігерге қаралудың себебі болып табылады. Науқастарды бұдан басқа таңартеңгі бас ауру, күндізгі ұйқышылдық, түнгі ұйқысыздық, дене салмағының төмендеуі мазалауы мүмкін.

Анамнез
ӨСОА науқастарда ұзақ уақыт бойы баяу прогрессирлеп дамитынын ескеру керек. Ең бастысы – науқастан аурудың пайда болуын неман байланыстыратын сұрау.
Сұрап отырып, өршу фаза ларының болу- болмауын, ұзақтығын, асқынуларын, маңызды симптом дардың жиілігін және көрсетілген емдік шараларды білуге болады.
ӨСОА және өкпенің басқа да ауруларына тұқымқуалаушылық себептерді анықтау керек.

Қауіп факторларының анализі
Темекі шегу (активті және пассивті).
Темекі шегу ұзақтығын біле отырып, темекі шегуші индексін (ТШИ) анықтау керек. Егер ТШИ>10 (қорап/жил) бокса, ӨСОА ауруының қауіп факторы болып саналлоды.
Өндірістік қалдықтардың әсері – шаң, химиялық поллютанттар, қышқыл мен сілтілердің буы.
Атмосфералық және үйдегі ауаның ластануы.
Тыныс алу жолдарының жұқпалы аурулары.
Генетикалық бейімделулік.

Науқасты зерттеу жоспары
Қанның және зәрдің жалпы анализі;
Қанның биохимиялық анализі: жалпы белок және оның фракция лары, фибрин, гаптоглобин, серомукоид, сила қышқылы, билирубин, аминотрансферазалар, глюкоза және креатинин.
Қақырықтың жалпы және бактериологиялық анализі;
Қанды иммундық зерттеу: Т- және В-лимфоциттердің саны мен функционалдық қабілетін анықтау, Т-лимфоциттердің субпопуляциясын анықтау, иммуноглобулин дер мен айналымдағы иммунды кешендерді анықтау;
Өкпені рентгенологиялық зерттеу;
Спирография; пикфлуометрия немесе пневмотахометрия;
ЭКГ және эхокардиография.