Миокард инфаркты кезіндегі клиникалық

Жоспар:
Кіріспе
МИ дегеніміз не
Негізгі бөлім
МИ-ның клиникасы
МИ-ның диагностикасы
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиетер

Миокард инфаркті (МИ) - жіті коронарлы қан айналымның жетіспеушілігінің нәтижесінде дамитын жүрек бұлшықетінің ишемиялық некрозы.
МИ мүгедектікке және өлімге алып келетін себептерінің бірі болып табылады.
МИ соңғы жылдары аурудың өршуі байқалуда, әсіресе жас және орташа жас буындарда кездеседі

Миокард инфарктының негізгі клиникалық синдромдары:
1. Ангинальдық(ауырсыну) синдром.
2. Ошақты ЭКГ- лық өзгерістер синдромы.
3. Резорбциялық- некроздық-миокард инфарктын дәлелдейтін басты синдром. Бұл синдром некроз ошағынан бөлінген заттардың қанға өтуінен және асептикалық қабынудан болады. Оның басты белгілері:
-дене қызуының 37-38°С шамасына дейін көтерілуі;
-нейтрофильдік лейкоцитоз;

4. Кардиомиоциттердің өлуін көрсететін лабораториялық белгілердің болуы. Кардиомиоциттер некрозының маркерлеріне бірқатар ферменттер жатады:
- аспартатаминотрансфераза;
- лактатдегидрогеназа;
- креатинфосфокиназа;
- гликогенфосфорилаза;
- миозин;
- миоглобин;
- кардиотропонин( Т,І );

Диагностика:
Миокард инфарктын анықтау жолында ЭКГ-лық, лабораториялық зерттеумен бірге УДЗ кең қолданылуда.
Радионуклиотидтік тексеру әдістері инфаркт ошағын визуализациялауға мүмкіндік береді.

Миокард инфарктында Т және І тропониндерді мына мерзімдерде анықтау қажет:
- стационарға түскеннен кейін;
- 4 сағаттан кейін;
- 8 сағаттан кейін;
- 8-12 тәуліктің ішінде күн сайын(тромболизистік емнің тиімділігін және болжамын анықтау үшін)